Waarom bedrijven moeten kiezen voor een aparte PR-strategie voor de Belgen

In Nederland is er natuurlijk sprake van een eentalige mediacultuur; de manier waarop je omgaat met iemand van NRC of de Telegraaf verschilt in de basis niet veel van elkaar. De Vlaamse en Waalse cultuur in de media is echter heel anders, zo legt Esther uit. ‘Vooral Vlaamse journalisten kijken met een kritische blok of iets redactioneel of commercieel is; als je cijfers hebt van één bron kom je er vaak niet mee weg in Vlaanderen. Dat constante schakelen tussen die twee talen maakt het werken wel wat intensiever.’

 

Een van de grote verschillen tussen België en Nederland zit in het bellen van journalisten. ‘Waar de Belgische journalisten dit juist waarderen, omdat je hen persoonlijk contacteert voor een opportuniteit, zal een Nederlandse journalist liever een mailtje of een appje krijgen. Het is daarom in België belangrijk om echt iets op te bouwen met journalisten zodat je hun vertrouwen wint. Daar moet je echt de tijd voor nemen.’

 

Afgelopen jaar is Gert Verhulst begonnen met een talkshow, maar dit is nog een groot verschil met het landschap in Nederland waar je drie talkshows op een avond hebt. ‘Hierdoor heb je minder opties om je nieuws in audiovisuele media te brengen. Wanneer je dit wil moet je dus echt zoeken naar haakjes en beeldmateriaal om je nieuws aantrekkelijk te maken voor het journaal.’ 

 

In België is het bereik van nieuws altijd minder groot. ‘In Nederland kan je een verhaal nog wel eens breed wegzetten, maar doordat we hier te maken hebben met een tweetalig medialandschap zijn er vaak minder publicaties in de pers. Vakbladen zijn er nog wel en daar is ook ruimte voor branded content, maar die krijgen toch stevige concurrentie van de Frans en Nederlandse bladen. Je ziet daardoor dat er regelmatig Vlaamse en Nederlandse edities samen gaan.’