Onderwerpen die bij veel organisaties hoog op de agenda staan zijn diversiteit en leiderschap. En laat ik daar nou eens een mening over hebben. De voedingsbodem voor dit blog is het zoveelste artikel waarin wordt opgeroepen tot een einde aan stereotyperingen in de media. Dus geen vrouwen meer in de keuken, maar vrouwen in de garage. Meer vrouwen in topfuncties en minder mannen als gedoodverfde topfunctionarissen. Want ook jonge meiden hebben een realistisch rolmodel nodig. Ik ben hartstikke voor de boodschap dat je maar kunt worden wie je wilt zijn, als je daar maar genoeg tijd en werk in stopt. Waar ik inmiddels echter een beetje klaar mee ben is die aanhoudende schreeuw dat vrouwen in bepaalde rollen geduwd moeten worden omdat "we” daar net zoveel recht op hebben als mannen. En dat doen we dan door middel van positieve discriminatie. Houd op met me.
Beste vrouwen, wil je applaus? Wees dan applauswaardig
Blog
Opinie
Renate Heins
16-04-2021
Vrouwen met ballen
Nee, dit is geen blog tegen feminisme. Sterker nog, ik ben het feminisme hartstikke dankbaar dat ik nu mag werken, stemmen, besturen (zowel auto’s als bedrijven), baas over eigen lijf mag zijn, studeren en ik vergeet vast nog veel meer dingen.. Dat er vrouwen zijn geweest die met gevaar voor eigen leven gingen protesteren, begonnen met hardlopen, in een door witte mensen gedomineerde bus plaatsnamen, gingen studeren of met 16 jaar felle woorden spraken tijdens een zekere klimaattop. Maar laten we wel wezen, dit waren en zijn vrouwen met ballen. Die er vanuit een intrinsieke overtuiging gingen staan. Die een zodanig gevoel van onrecht of passie ervoeren dat zij niet anders konden, leunend op hun eigen kennis, kunde, expertise, overtuiging en gelijk. Met succes. En charme, als ik dat daaraan mag toevoegen.
Wie naar de top wil, moet ervoor inleveren
Waar ik een broertje dood aan heb, is die dwangmatige plicht om vrouwen in de top te "zetten” of af te dwingen dat ze bepaalde keuzes in het leven moeten maken. "Er moeten meer vrouwen..”. Tuurlijk, ik denk dat de vrouwelijke hand in menig bestuur voor een heel andere wind zou kunnen zorgen. Ik ben hartstikke voor meer vrouwen in het bestuur. Maar ik ben ook groot voorstander van het uitgangspunt may the best man or woman win. Je zou zeggen dat er met 8,6 miljoen mannen en 8,8 miljoen vrouwen in Nederland een prima gemêleerd aanbod zou moeten ontstaan.
Noeste arbeid en een goed stel hersens
Misschien een impopulaire uitspraak, maar los van de deeltijd-kwestie hebben we ook nog eens te maken met - alle anti-stereotype bureaus ten spijt - typische mannen- en vrouwenberoepen. Veel vrouwen genieten een voorkeur voor verzorgende en pedagogische beroepen. En daar is niks mis mee. Misschien zit de crux van het probleem hem er wel in dat dergelijke beroepen niet de waardering krijgen die ze verdienen. Zowel in geld, als in status en aanzien. Zouden we hen op gelijke voet plaatsen als die felbegeerde topfuncties, dan zou allicht überhaupt de angel uit de discussie gehaald zijn. Maar dat is weer een hele andere discussie. Hoe dan ook, het is een illusie om te denken dat elke hoogopgeleide vrouw CEO wil worden. Sterker nog, de meeste vrouwen in mijn omgeving moeten er niet aan denken. En dat zijn, stuk voor stuk, fucking (excuse my French) slimme vrouwen die echt wel de hersens en de kunde hebben het te kunnen doen. Maar ze hebben er gewoon geen zin in.
"Ik ben hartstikke voor meer vrouwen in het bestuur. Maar ik ben ook groot voorstander van het uitgangspunt: may the best man or woman win."
En ja, ook als vrouwen wel willen is het helaas lang niet altijd een keurige wedstrijd en hebben we in veel sectoren nog steeds te maken met de wereld van "oude jongens, krentenbrood”. Er zijn echter inmiddels genoeg vrouwen die het prima redden in de mannenwereld en dat toch echt op eigen kracht hebben gedaan. En daar heb ik meer respect en bewondering voor dan de vrouwen die alleen maar roepen dat ze er recht op hebben. Want is noeste arbeid en een goed stel hersens niet veel belangrijker dan de aanhoudende roep om verandering vanaf de zijlijn? Kom op.. demonstreer dan gewoon dat je het kunt. Wie vraagt, wordt overgeslagen. En trouwens.. De barrières die ik in mijn carriere ben tegengekomen, werden overigens meestal opgeworpen door andere vrouwen. De mannen in mijn carrière verwelkomden een ander geluid. En stuit je op weerstand? Dan moet je daar doorheen.
Wil je applaus? Wees dan applauswaardig.
Daden spreken luider dan woorden. Ik roep daarom ook op om niet de nadruk te leggen op de verschillen en dus het vrouw-zijn, maar op de overeenkomsten. Dat ook wij verrekte goed in ons werk zijn en dat we daar ook echt wel het nodige aanzien voor mogen krijgen. Althans, ik moet er niet aan denken dat ik aangenomen word "omdat ik een vrouw ben”, in plaats van omdat ik gewoon goed in mijn werk ben en de beste kandidaat voor de vacature in kwestie. Die positieve discriminatie werkt genderwashing in de hand. Dat bedrijven maar vrouwen aannemen omdat het moet, niet omdat ze een intrinsieke overtuiging hebben dat het beter is voor het bedrijf. Heb je eindelijk de functie, moet je je eerst nog het eerste jaar gaan verdedigen dat je heus ook wel de juiste kwaliteiten in huis hebt naast het feit dat je vrouw bent. Dat is toch de omgekeerde wereld?
Zorg dat je met de jaren werkt aan die competenties en vaardigheden die nodig zijn voor de rol, dat je een goed netwerk opbouwt - en dan niet alleen met vrouwen, maar juist ook met mannen - en dat je demonstreert wat je waard bent. Niet door erover te praten, maar door het te laten zien. Door je shit te ownen. Door niet te vragen om applaus, maar door het waard te zijn. En als je dan die weg hebt bewandeld, mag je zo hard als je wilt schreeuwen over de barrières en misstanden die je bent tegengekomen. Opdat we er allemaal van mogen leren.
Wil je applaus? Wees dan applauswaardig.
Daden spreken luider dan woorden. Ik roep daarom ook op om niet de nadruk te leggen op de verschillen en dus het vrouw-zijn, maar op de overeenkomsten. Dat ook wij verrekte goed in ons werk zijn en dat we daar ook echt wel het nodige aanzien voor mogen krijgen. Althans, ik moet er niet aan denken dat ik aangenomen word "omdat ik een vrouw ben”, in plaats van omdat ik gewoon goed in mijn werk ben en de beste kandidaat voor de vacature in kwestie. Die positieve discriminatie werkt genderwashing in de hand. Dat bedrijven maar vrouwen aannemen omdat het moet, niet omdat ze een intrinsieke overtuiging hebben dat het beter is voor het bedrijf. Heb je eindelijk de functie, moet je je eerst nog het eerste jaar gaan verdedigen dat je heus ook wel de juiste kwaliteiten in huis hebt naast het feit dat je vrouw bent. Dat is toch de omgekeerde wereld?
Zorg dat je met de jaren werkt aan die competenties en vaardigheden die nodig zijn voor de rol, dat je een goed netwerk opbouwt - en dan niet alleen met vrouwen, maar juist ook met mannen - en dat je demonstreert wat je waard bent. Niet door erover te praten, maar door het te laten zien. Door je shit te ownen. Door niet te vragen om applaus, maar door het waard te zijn. En als je dan die weg hebt bewandeld, mag je zo hard als je wilt schreeuwen over de barrières en misstanden die je bent tegengekomen. Opdat we er allemaal van mogen leren.
Verleg je grenzen!
schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!