5 tips voor een modern pr-plan
"De gemiddelde leeftijd van een krantenlezer ligt inmiddels op 58". Het was een echte quote tijdens een meeting vorige week. Dat oplages van kranten dalen is natuurlijk al lang geen nieuws meer. Je ziet krantentitels steeds meer nieuwe initiatieven ontplooien om toch bereik te houden bij een doelgroep die nauwelijks kranten leest, denk daarbij aan NRC Q of bijvoorbeeld de Telegraaf die content optimaliseert om sharable te zijn via social media en Whatsapp. De vraag die steeds meer klanten aan ons zullen stellen is: "Waar moeten we nu onze energie op richten?" Moeten we nog wel zo veel energie stoppen in mediarelaties, of moeten we dat juist doen in social, eigen content of in bloggers?
Vertrouwen en bereik
In die discussie gaat het vaak om bereik. Hoe zorgen we ervoor dat we met onze boodschap nog zoveel mogelijk (relevante) mensen bereiken? Als mensen steeds minder de krant lezen, dan hebben we zoveel andere manieren om die mensen te bereiken. Via Social is alles voor iedereen toegankelijk. Publiceren is gratis en toegankelijk voor iedereen. Dus is het logisch dat pr-professionals meer budget investeren in het creeëren van eigen content. De vraag is wel: Wat gaan we dan doen met die content? Laten we er in dit geval even vanuit gaan dat we content maken die het waard is om gedeeld te worden en die relevant is voor lezers.
Waar het in die discussies nog te weinig over gaat is vertrouwen. En juist dat vertrouwen is lastig voorspelbaar als je het plot op aankomende generaties. Gisteren kwam de jaarlijkse "Trust barometer" van Edelman weer uit. Het beeld stemde daar nog altijd niet hoopvol. Mensen hebben weinig vertrouwen in gezaghebbende instanties. Of het nu bedrijven of overheden zijn, het vertrouwen is nog niet bepaald hersteld. Je kunt dan je vraagtekens zetten of het ontwikkelen van eigen content en die publiceren op eigen kanalen dan voor elk bedrijf een haalbare kaart is. Waarschijnlijk niet. Je hebt als bedrijf die 3rd party endorsement nog steeds nodig. Daar komt bij dat (zie de slidesharepresentatie hieronder) traditionele media nog altijd het meest vertrouwd worden. Social Media staan laag in dit overzicht. De verklaring die ik daarvoor kan bedenken is dat er zo'n bak met content is, dat mensen het eerder als een vergaarbak zullen zien dan als een bron van betrouwbare content. Dat zijn dan veel eerder mensen die je kent (kan ook via social zijn) of experts die je hebt gedefinieerd (die je op verschillende plekken kunt treffen).
Vertrouwen en bereik
In die discussie gaat het vaak om bereik. Hoe zorgen we ervoor dat we met onze boodschap nog zoveel mogelijk (relevante) mensen bereiken? Als mensen steeds minder de krant lezen, dan hebben we zoveel andere manieren om die mensen te bereiken. Via Social is alles voor iedereen toegankelijk. Publiceren is gratis en toegankelijk voor iedereen. Dus is het logisch dat pr-professionals meer budget investeren in het creeëren van eigen content. De vraag is wel: Wat gaan we dan doen met die content? Laten we er in dit geval even vanuit gaan dat we content maken die het waard is om gedeeld te worden en die relevant is voor lezers.
Earned media geen vanzelfsprekendheid meer
Dan nu de 5 tips:
1. Search
Sommige experts zeggen wel eens: SEO is dood. Ik heb altijd al gezegd dat dat onzin is. Mensen gebruiken zoekfuncties zowel binnen Google als Sociale netwerken enorm veel. Search vormt heel vaak het startpunt voor de eigen waarheid. Blijf dus nadenken over de vraag waar jouw klanten mee zitten en maak daar verdomd goede content over die ze verder helpt. Of dat werkt? Google maar eens op "Hoe schrijf je een pitch uit voor een PR-bureau?". Wij weten inmiddels: het werkt!
2. Experts
Zoals de Trust Barometer al zegt: mensen geloven experts en mensen zoals jij en ik. Waarom zien we dan nog zo vaak directeuren en woordvoerders het verhaal vertellen. Ik snap dat het bij sommige koersgevoelige informatie soms niet anders kan. Maar het gros van de verhalen die te vertellen zijn binnen je organisatie, hoeven echt niet door de directeur verteld te worden. De verhalen van iemand die zelf in de operatie zit, zijn vaak veel interessanter en concreter. Gebruik deze experts dan ook in je earned-media aanpak. Vertel daarbij niet over je producten en diensten, maar vooral over de uitdagingen en oplossingen waar zo'n expert dagelijks mee te maken heeft. Experts geven andere experts zo de credits en zo verspreid het verhaal zich organisch steeds verder op een zeer geloofwaardige manier.
3. Eigen media
Ga eens anders naar het produceren van eigen media kijken. Menselijker en creatiever. Niet alles hoeft een stukje formele tekst te zijn. Kijk naar de cultuur van je organisatie. Is die echt zo saai als het jaarverslag wat al jaren achter elkaar gemaakt wordt? Vaak zijn het monsterlijke documenten die vooral interessant zijn voor analisten en financiële media. Waarom is er nu nooit eens een groepje mensen dat verteld hoe het écht gegaan is het afgelopen jaar? Waar heb je van gebaald, waar ben je trots op? Zo'n jaarverslag zou ik wél graag lezen én ook graag maken samen met onze studio.
4. Third Party Endorsement
De invloed van "het staat in de krant" is alles behalve weg. We hebben dit jaar bij geïntegreerde campagnes weer gemerkt dat er meer gesproken werd over het nieuws van een campagne dan over de massamediale inzet. Omdát iets groot in de krant staat, wordt er gewicht aan toegekend. Juist omdat redacties nog altijd een selectie van het nieuws maken. Dat betekent schaarste en dus heeft het waarde. Ondanks dat oplages dalen, zijn nieuwsmedia nog allesbehalve dood. Het valt ook niet te voorspellen waar de ontwikkeling heen gaat. Uitgeverijen hebben met name in Nederland jaren lopen slapen. Ze lijken nu toch wakker geworden. Of het op tijd is? Ik heb geen idee. Ik weet alleen wel dat de alternatieven nog zeker niet gewonnen hebben. Zelfs het succesvolle Blendle gaat júist uit van de traditionele journalistiek. Je zou hooguit kunnen betogen dat de titels zélf aan waarde verliezen. Het journalistieke product doet dat nog zeker niet.
5. Betalen voor bloggers
Er zijn generaties die vooral te bereiken zijn via steeds invloedrijkere bloggers. Zij werken niet voor een nieuwsmedium dat hun salaris betaalt. Zij kennen een veel directer afrekenmodel. Misschien moeten we daar als branche nog aan wennen. En misschien vragen sommige bloggers onrealistisch veel ten opzichte van de kwaliteit die ze bieden. Ik vermoed dat dat zichzelf wel zal uitbalanceren. Wie écht een goed product maakt, kan geld vragen, wie dat niet doet, zal ongeloofwaardig blijken. Native advertising / branded content helemaal uitsluiten vind ik onverstandig. Daarmee sluit je uiteindelijk een grote groep betrokken lezers uit. Ik heb wel 1 tip: gedraag je niet als een inkoper als je "native advertising" inkoopt. Besteed heel veel aandacht aan je briefing. Voor elke blogger echt een andere. Maar dat deed je bij het pitchen van journalisten ook al, toch?
Laatste blogs