schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!
PR-Klaagmuur: Susan Aretz van Smulpaapje.nl
Blog
PR Klaagmuur
Marcel Withoos
18-11-2015
Iedere week vragen we een journalist, blogger of andere influential om hun mening over PR te geven aan de hand van vijftien vragen en stellingen. Wat vinden zij van alle ontwikkelingen binnen het vak en hoe gaan zij hierin mee? Deze week de beurt aan Susan Aretz, oprichter van Smulpaapje.nl en online culi expert bij Vrouw.nl van Telegraaf. A woman on a mission, die in Nederland wil zorgen dat er veel meer restaurants zijn waar kinderen, met hun ouders, lekker kunnen eten. Of PR-bureaus haar missie begrijpen en iets toevoegen aan de uitvoer? Laat ze ook eens persoonlijk contact opnemen op momenten dat het niet rechtstreeks voor een klant is. En als je contact opneemt, dan wel graag met content die binnen haar interessegebied ligt...
1. Heb je het idee dat PR-bureaus door hebben wat je precies doet?
De bureaus waar ik regelmatig contact mee heb, weten dat heel goed. De bureaus die van algemene perslijsten gebruik maken totaal niet, want dan zou ik bepaalde persberichten echt niet krijgen.
2. Krijg je dan vaak persberichten die buiten jouw interessegebied liggen?
Helaas wel dus. Bijvoorbeeld voor nieuwe auto's (wie stuurt er eentje om uit te proberen...) Maar meestal zijn het persberichten die totaal buiten mijn aandachtsgebied liggen of voor merken waar ik echt totaal niet in geïnteresseerd ben.
3. Waarvoor mag een PR-adviseur jou bellen?
Voor een mooie samenwerking. Voor een tof event. Of gewoon om even bij te kletsen.
4. Wanneer ga jij in op een persuitnodiging?
Oeh jeetje, dat is van een boel dingen afhankelijk. 'Kan ik er iets mee voor Smulpaapje?' is altijd mijn eerste afweging. Omdat ik ook voor Vrouw.nl schrijf kan het soms ook best zijn dat ik ergens heen ga wat in eerste instantie niet bij Smulpaapje past, maar wel bij de lezers van Vrouw. Daarnaast kan het ook zijn dat het op zo'n toffe locatie is, of dat er iets anders is dat mij triggert waardoor ik ook ga, zonder er op de korte termijn iets mee te kunnen. Het dient dan echt meer als inspiratie.
5. Grootste afknapper in het contact met PR-bureaus?
Allereerst onpersoonlijke mail. Beste... en dan niks. Waarom? Maar ook uitnodigingen die kort voor het event worden toegestuurd. Hoe graag wil je er dan iemand bij hebben? Een event wordt toch ook niet pas een week van te voren georganiseerd? Stuur me dan een 'save the date', dan kan ik nog iets regelen als ik in eerste instantie niet kan. En ten slotte mails met recepten. Content houd ik graag uniek, die ga ik niet kopiëren - hoe lief ook bedoeld tijdens het toesturen.
6. Wat is het grootste misverstand dat leeft onder PR-bureaus over bloggers?
Er zijn er een paar die ik zo kan noemen. Op de eerste plaats dat we alleen samenwerken voor de 'gratis' spullen. Beginnende bloggers maken die fout overigens ook nog wel eens. Een ander misverstand is dat we altijd tijd zouden hebben voor events. Hoe gaaf ook, er moet ook nog gewoon aan de site gewerkt worden ;-).
7. Het aantal blogs stijgt explosief, vind je dit een goede ontwikkeling?
Het voldoet blijkbaar aan een behoefte, anders zou de ontwikkeling niet plaats vinden. Dat geldt voor de (startende) blogger én de lezer. Maar of ze allemaal om de juiste redenen gestart worden, dat vraag ik me wel af.
8. Hoe sta je tegenover native advertising?
Smulpaapje is eigenlijk altijd advertentievrij geweest. Als ik schrijf over artikelen die ik ontvang, is dat in 9 van de 10 gevallen omdat ik er over te spreken ben. Hoewel ik er ook wel eens over schrijf als ik iets juist vind tegenvallen. Dat kan ook omdat ik er niet voor betaald word en het is gelijktijdig ook 'het risico' dat je als PR-bureau loopt door iets (ongevraagd) toe te sturen. Ik zou me opgelaten voelen om dat te doen als ik word betaald. De andere zijde is wel dat mijn enthousiasme over iets nu altijd 100% oprecht is.
Native advertising an sich heb ik totaal geen problemen mee. Zolang het lezers maar meteen duidelijk wordt dat de schrijver er, op wat voor manier dan ook, voor betaald wordt. Sommige bloggers leven van hun (blog)werk en dit is een manier om geld te verdienen. Zolang je als lezer weet wanneer iets sponsored is, bepaal je zelf of je doorleest of weg klikt.
Wel vind ik het mega irritant wanneer een bepaald merk in één periode bij een hoos aan blogs te vinden is. Dat is overigens vaak niet de keuze van de blogger zelf, maar een adverteerder die dat wil. Dat zouden ze wat mij betreft slimmer (gespreid) kunnen doen.
9. Wat is het meest waardeloze persbericht of de meest waardeloze persbenadering waarmee je onlangs bent benaderd?
Tig mails voor één event waarbij er ook nog werd na gebeld en zelfs aan de telefoon niet met "sorry, ik heb geen tijd" genoegen werd genomen. Ik snap dat je graag wilt dat er mensen komen, maar dit werkt echt 100% averechts.
10. Wat is jouw gouden tip voor de pr-adviseur?
Heb ook eens contact op momenten dat je niet een klant 'te pluggen' hebt. Er zijn er maar een paar die dat gevoel voor je netwerk onderhouden heel goed in de vingers hebben. Die bureaus hebben altijd een streepje voor.
Overigens vind ik het ook aan bloggers om hun netwerk op orde te houden. Dus ga ook eens bij een bureau langs als er geen event is. Het is wat mij betreft echt tweerichtingsverkeer!
Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?
11. Nieuws is eigenlijk nooit echt 'nieuw' meer.
Alles is al een keer bedacht en gedaan. Datzelfde geldt voor recepten trouwens. Niks is meer echt uniek. Hoe je het brengt en wat je er aan toevoegt maakt het weer wel nieuw(s).
12. Het nabellen van een persbericht door een pr-bureau heeft nooit zin.
Zeg nooit nooit. Maar vraag je af waarom je gaat nabellen en wat je insteek is. Het is echt de toon die de muziek maakt.
13. Een persbericht met een zwakke kop of stijl- en taalfouten gaat linea reacta de prullenbak in.
Ligt aan de inhoud (en de afzender) van het bericht, maar zorg wel dat je me iets aanbiedt dat me 'grijpt'. En ja, taalfouten zijn een zonde, zowel in persberichten als in blogs.
14. PR-bureaus verpesten de journalistiek.
Onzin. Live and let live. Zorg wel dat je iets toevoegt voor media.
15. Bloggen doe ik voor mezelf
Zo is het ooit wel begonnen, maar kort daarna nogal rap uit de hand gelopen. Ik heb met Smulpaapje inmiddels wel echt de missie dat ik wil zorgen dat er heel gauw véél meer restaurants in Nederland Smulpaapje-proof zijn en dat kinderen (mét hun ouders!) ook thuis lekker eten. Daar ga ik snoeihard voor en doe ik weinig concessies in. Dat betekent dus ook knetterhard werken en voortdurend de lange termijn voor ogen houden.
Maar ik doe het met zo veel plezier en liefde dat het, ondanks er zeven dagen per week mee bezig zijn, nooit écht als werk voelt. Gelukkig wist ik, toen ik er bijna vier jaar geleden aan begon, overigens niet wat voor een impact het op mijn leven zou hebben. Da's misschien maar goed ook ;-).
De wijze lessen van Susan Aretz zijn dus om altijd goed en vooral persoonlijk contact te onderhouden - ook om gewoon bij te kletsen - en om op tijd uitnodigingen te sturen voor evenementen. En hoewel ze met Smulpaapje.nl vooralsnog niet aan (native) advertising doet, vind ze het wel bloedirritant als een merk opeens in een bepaalde periode overal ingekocht terug te vinden is. Dus laten we daar nog eens goed naar kijken met zijn allen!
Heb jij ook een sterke mening over public relations en wil je die met ons delen? Dan hoor ik graag jouw beklag via marcel@coopr.nl.
1. Heb je het idee dat PR-bureaus door hebben wat je precies doet?
De bureaus waar ik regelmatig contact mee heb, weten dat heel goed. De bureaus die van algemene perslijsten gebruik maken totaal niet, want dan zou ik bepaalde persberichten echt niet krijgen.
2. Krijg je dan vaak persberichten die buiten jouw interessegebied liggen?
Helaas wel dus. Bijvoorbeeld voor nieuwe auto's (wie stuurt er eentje om uit te proberen...) Maar meestal zijn het persberichten die totaal buiten mijn aandachtsgebied liggen of voor merken waar ik echt totaal niet in geïnteresseerd ben.
3. Waarvoor mag een PR-adviseur jou bellen?
Voor een mooie samenwerking. Voor een tof event. Of gewoon om even bij te kletsen.
4. Wanneer ga jij in op een persuitnodiging?
Oeh jeetje, dat is van een boel dingen afhankelijk. 'Kan ik er iets mee voor Smulpaapje?' is altijd mijn eerste afweging. Omdat ik ook voor Vrouw.nl schrijf kan het soms ook best zijn dat ik ergens heen ga wat in eerste instantie niet bij Smulpaapje past, maar wel bij de lezers van Vrouw. Daarnaast kan het ook zijn dat het op zo'n toffe locatie is, of dat er iets anders is dat mij triggert waardoor ik ook ga, zonder er op de korte termijn iets mee te kunnen. Het dient dan echt meer als inspiratie.
5. Grootste afknapper in het contact met PR-bureaus?
Allereerst onpersoonlijke mail. Beste... en dan niks. Waarom? Maar ook uitnodigingen die kort voor het event worden toegestuurd. Hoe graag wil je er dan iemand bij hebben? Een event wordt toch ook niet pas een week van te voren georganiseerd? Stuur me dan een 'save the date', dan kan ik nog iets regelen als ik in eerste instantie niet kan. En ten slotte mails met recepten. Content houd ik graag uniek, die ga ik niet kopiëren - hoe lief ook bedoeld tijdens het toesturen.
6. Wat is het grootste misverstand dat leeft onder PR-bureaus over bloggers?
Er zijn er een paar die ik zo kan noemen. Op de eerste plaats dat we alleen samenwerken voor de 'gratis' spullen. Beginnende bloggers maken die fout overigens ook nog wel eens. Een ander misverstand is dat we altijd tijd zouden hebben voor events. Hoe gaaf ook, er moet ook nog gewoon aan de site gewerkt worden ;-).
7. Het aantal blogs stijgt explosief, vind je dit een goede ontwikkeling?
Het voldoet blijkbaar aan een behoefte, anders zou de ontwikkeling niet plaats vinden. Dat geldt voor de (startende) blogger én de lezer. Maar of ze allemaal om de juiste redenen gestart worden, dat vraag ik me wel af.
8. Hoe sta je tegenover native advertising?
Smulpaapje is eigenlijk altijd advertentievrij geweest. Als ik schrijf over artikelen die ik ontvang, is dat in 9 van de 10 gevallen omdat ik er over te spreken ben. Hoewel ik er ook wel eens over schrijf als ik iets juist vind tegenvallen. Dat kan ook omdat ik er niet voor betaald word en het is gelijktijdig ook 'het risico' dat je als PR-bureau loopt door iets (ongevraagd) toe te sturen. Ik zou me opgelaten voelen om dat te doen als ik word betaald. De andere zijde is wel dat mijn enthousiasme over iets nu altijd 100% oprecht is.
Native advertising an sich heb ik totaal geen problemen mee. Zolang het lezers maar meteen duidelijk wordt dat de schrijver er, op wat voor manier dan ook, voor betaald wordt. Sommige bloggers leven van hun (blog)werk en dit is een manier om geld te verdienen. Zolang je als lezer weet wanneer iets sponsored is, bepaal je zelf of je doorleest of weg klikt.
Wel vind ik het mega irritant wanneer een bepaald merk in één periode bij een hoos aan blogs te vinden is. Dat is overigens vaak niet de keuze van de blogger zelf, maar een adverteerder die dat wil. Dat zouden ze wat mij betreft slimmer (gespreid) kunnen doen.
9. Wat is het meest waardeloze persbericht of de meest waardeloze persbenadering waarmee je onlangs bent benaderd?
Tig mails voor één event waarbij er ook nog werd na gebeld en zelfs aan de telefoon niet met "sorry, ik heb geen tijd" genoegen werd genomen. Ik snap dat je graag wilt dat er mensen komen, maar dit werkt echt 100% averechts.
10. Wat is jouw gouden tip voor de pr-adviseur?
Heb ook eens contact op momenten dat je niet een klant 'te pluggen' hebt. Er zijn er maar een paar die dat gevoel voor je netwerk onderhouden heel goed in de vingers hebben. Die bureaus hebben altijd een streepje voor.
Overigens vind ik het ook aan bloggers om hun netwerk op orde te houden. Dus ga ook eens bij een bureau langs als er geen event is. Het is wat mij betreft echt tweerichtingsverkeer!
Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?
11. Nieuws is eigenlijk nooit echt 'nieuw' meer.
Alles is al een keer bedacht en gedaan. Datzelfde geldt voor recepten trouwens. Niks is meer echt uniek. Hoe je het brengt en wat je er aan toevoegt maakt het weer wel nieuw(s).
12. Het nabellen van een persbericht door een pr-bureau heeft nooit zin.
Zeg nooit nooit. Maar vraag je af waarom je gaat nabellen en wat je insteek is. Het is echt de toon die de muziek maakt.
13. Een persbericht met een zwakke kop of stijl- en taalfouten gaat linea reacta de prullenbak in.
Ligt aan de inhoud (en de afzender) van het bericht, maar zorg wel dat je me iets aanbiedt dat me 'grijpt'. En ja, taalfouten zijn een zonde, zowel in persberichten als in blogs.
14. PR-bureaus verpesten de journalistiek.
Onzin. Live and let live. Zorg wel dat je iets toevoegt voor media.
15. Bloggen doe ik voor mezelf
Zo is het ooit wel begonnen, maar kort daarna nogal rap uit de hand gelopen. Ik heb met Smulpaapje inmiddels wel echt de missie dat ik wil zorgen dat er heel gauw véél meer restaurants in Nederland Smulpaapje-proof zijn en dat kinderen (mét hun ouders!) ook thuis lekker eten. Daar ga ik snoeihard voor en doe ik weinig concessies in. Dat betekent dus ook knetterhard werken en voortdurend de lange termijn voor ogen houden.
Maar ik doe het met zo veel plezier en liefde dat het, ondanks er zeven dagen per week mee bezig zijn, nooit écht als werk voelt. Gelukkig wist ik, toen ik er bijna vier jaar geleden aan begon, overigens niet wat voor een impact het op mijn leven zou hebben. Da's misschien maar goed ook ;-).
De wijze lessen van Susan Aretz zijn dus om altijd goed en vooral persoonlijk contact te onderhouden - ook om gewoon bij te kletsen - en om op tijd uitnodigingen te sturen voor evenementen. En hoewel ze met Smulpaapje.nl vooralsnog niet aan (native) advertising doet, vind ze het wel bloedirritant als een merk opeens in een bepaalde periode overal ingekocht terug te vinden is. Dus laten we daar nog eens goed naar kijken met zijn allen!
Heb jij ook een sterke mening over public relations en wil je die met ons delen? Dan hoor ik graag jouw beklag via marcel@coopr.nl.
