Exit Park Magazine. Weer een titel minder in medialand

Schoon schip in medialand. De Pers is gestopt, Metro is overgenomen door TMG waarna de speculaties over een exit ook zijn losgebarsten en Park Magazine houdt slechts na vijf edities op te bestaan. De veranderende mediaconsumptie en informatiebehoefte en de crisis hakken er flink in. Kwestie van het recht van de sterksten of niet?

Niche
De tijdschriften schrappen in de winkels puilen letterlijk uit. Een titel meer of minder merk je dan ook niet zo snel op. Toch komen en gaan er stiekem best wat titels. Heeft dit te maken met een slechte bladformule, gebrek aan kwaliteit, slechte aanpak of gewoon botte pech. Kijkend naar Park Magazine waren er best wat ingrediënten aanwezig die het blad een succes hadden kunnen maken, maar wellicht is het wel te ambitieus in de markt gezet.

In Nederland werken er, zeker in de Randstad, veel mensen in medialand. BN'ers zijn nog steeds interessant voor heel veel mensen en zorgen voor veel publiciteit. Dus waarom geen eigen glossy? De eerste, enige en waarschijnlijk ook laatste glossy van Nederland. Waar is het dan misgegaan? Ligt het zo simpel om te zeggen dat Nederlanders eigenlijk helemaal geen interesse hebben in achtergrondinformatie over het mediawereldje?

Making of Katja Schuurman (cover) from PARK Magazine on Vimeo.

Vol gas of gefaseerde aanpak?
Park Magazine is ambitieus in de markt gezet. Het is een kwalitatief hoogwaardige glossy van mooi zwaar materiaal, met mooie (kostbare) foto's met een hoog 'eye candy' gehalte en interessante artikelen. De makers hebben zich niet alleen beperkt tot hun eigen magazine, maar ook over de crossmediale aanpak is nagedacht. Winacties, foto's en 'inside information' op Twitter, sneack peeks op Facebook en een Vimeo-kanaal met previews en 'achter de schermen' shots.

Toch is Park Magazine na de lancering maar weinig in de media geweest. Geen bron voor de achterklap rubriek op Nu.nl, geen persberichten met vernieuwende wetenswaardigheden en geen videoseeding naar relevante blogs om meer reuring te creëren rondom de verschillende edities. Wat dat betreft is het redelijk binnen het eigen umfeld gebleven.

Kwestie van tijd
Bouwen aan een nieuw (media) merk heeft een consequente aanpak en tijd nodig. Zeker wanneer het niet gaat om een populistisch onderwerp voor de grote titel, maar een titel dat het naast looks moet hebben van de inhoud. Iets dat vanuit PR in veel gevallen natuurlijk erg herkenbaar is.

Het magazine is breed en vol gas in de markt gezet. Gewoon in het winkelschap tussen alle andere bladen, maar zit daar wel de echte geïnteresseerde lezersdoelgroep om mee te beginnen? Park Magazine is/was een nicheblad. Dit breed verspreiden is een groot risico en geeft toch een beetje het 'schieten met hagel gevoel'. Was het magazine meer succesvol geweest wanneer het langzaam en gefaseerd in de markt was gezet? Een basis leggen, bouwen aan de bekendheid en van daaruit breder beschikbaar maken? Speculaties en achterafgepraat is natuurlijk altijd makkelijk, feit is dat we het na deze editie zonder Park Magazine moeten doen.